Bu tatlı serseri bizi yazın o sıcakta yaklaşık 5 km kadar takip etti. Pas vermiyoruz git diyoruz yok bana mısın demiyor yamacımıza kadar geliyor.
Bir yoldan onu atlattık sandık. Bu şapşal böyle tel örgülü bir yere girdi. Biz de izimizi kaybettirdik sandık. Arkamızı bir döndük yine peşimizde.
Kovalıyoruz, geri gidiyormuş gibi yapıyor önümüze döndüğümüzde yine takibe devam ediyor.
Sahile geldik hala bizimle takılıyor.
Yavrum ya keşke şöyle bahçeli evimiz olsaydı seni alabilseydik.
Ne buldun ki bizde peşimizi bırakmadın.
Biz de seni sevdik karakuçu :)
Belki seneye görüşürüz yine.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder